In het centrum van Nijmegen bevinden zich talloze onderdoorgangen die overlast hebben van graffiti, afval en verloedering. De muren zijn privaat eigendom terwijl ‘de straat’ eigendom is van de gemeente. In veel gevallen zorgt dit ervoor dat er geen eigenaarschap is op deze locaties. Graffiti wordt aangebracht op de muren die buiten het regulieren reinigingsprogramma van de gemeente vallen. Ondernemers en/of bewoners dragen vaak zelf zorg voor het schoonhouden maar haken in veel gevallen af omdat de graffiti keer op keer terugkomt. Daarnaast zorgt de negatieve belevingswaarde van deze locaties ervoor dat ze regelmatig worden gebruikt als opslagplaats voor afval en fietsen.
Dit terwijl deze onderdoorgangen deel uit maken van de historie van de stad en de verbinding vormen tussen de formele (winkel) straten en de informele binnenhoven. En juist in de huidige ‘geplande’ openbare ruimtes van de binnensteden zijn deze informele ruimtes van groot belang. Een inspiratiebron voor creativiteit, plaats voor onverwachte ontmoeting en de biotoop van maatschappelijke ontwikkeling. Buiten de commerciële druk van de binnenstad is er ruimte voor subculturele stromingen en ontstaan er podia voor de avontuurlijke, creatieve en dynamische bewoners van de stad. Ons ontwerpende onderzoek was erop gericht om een ruimtelijke strategie te ontwikkelen waarbij de transformatie van de onderdoorgang ook de transformatie van de binnenhoven mogelijk maakt.